تأثیر فاکتورهای خود همبستگی کمینه/ بیشینه در شبیه‌سازی شرطی توأم

از دیدگاه اقتصادی، شناسایی و کمی‌سازی عدم ‌قطعیت عیاری دارای اهمیت بالایی می‌باشد. برای کمی‌سازی عدم ‌قطعیت می‌توان از تکنیک‌های شبیه‌سازی شرطی استفاده نمود. این روش‌‌ها، برای کانسارهای تک عنصره‌ قابل کاربرد می‌باشند، اما در کانسارهای چند عنصره که در آن‌ها لحاظ نمودن همبستگی فضایی از اهمیت بسزایی برخوردار است، به ‌ندرت استفاده می‌شوند. برای این منظور می‌توان از روش‌هایی نظیر شبیه‌سازی شرطی توأم (CCS)، تبدیل شرطی متوالی (SCT) و تحلیل مؤلفه‌های اصلی (PCA) و روش جدید فاکتورهای خود همبستگی کمینه/ بیشینه (MAF) استفاده نمود. در سال‌های اخیر، روش MAF با توجه به مزایای متعدد نسبت به سایر روش‌ها به طور موفقیت‌آمیزی برای شبیه‌سازی کانسارهای چند عنصره به کار گرفته شده است. این روش نسبت به روش‌های قبل، در مدل‌های واریوگرام با بیش از یک ساختار فضایی قابل کاربرد می‌باشد. علاوه بر این به وسیله این روش می‌توان همبستگی را در کلیه فواصل گام‌ها حذف کرده و به دلیل عدم نیاز به مدلسازی واریوگرام‌های متقابل، انجام سریع‌تر شبیه‌سازی‌ها امکان‌پذیر می‌شود. هم‌چنین این روش بازتولید خوبی از همبستگی‌ بین عناصر ایجاد می‌نماید. در این تحقیق روش MAF برای شبیه‌سازی شرطی توأم در یک کانسار چند عنصره مس پورفیری استفاده و اثر آن ‌روی منحنی تناژ- عیار بررسی شده است. نتایج بیانگر آن بوده است که روش MAF می‌تواند به طور مؤثری برای بازتولید همبستگی‌ها مورد استفاده قرار گیرد.